SCHEMAT DZIAŁANIA SYSTEMU RFID

DLA DOCIEKLIWYCH

Informacje o polecanej przez nas literaturze, organizacjach zajmujących się standaryzacją i rozpowszechnianiem technologii RFID oraz linki do ciekawych stron internetowych znajdą Państwo w dziale Rekomendacje.

RFID (ang. radio frequency identification) - system kontroli przepływu towarów w oparciu o zdalny, realizowany poprzez fale radiowe, odczyt i zapis danych z wykorzystaniem specjalnych układów elektronicznych (zwanych: transponderami lub tagami) przytwierdzonych do nadzorowanych przedmiotów.

W podstawowej konfiguracji system składa się z: czytnika zawierającego nadajnik wielkiej częstotliwości i dekoder; anteny; transponderów zwanych znacznikami lub tagami, które mogą być aktywne - wyposażone we własne źródło zasilania - lub pasywne (te mogą mieć rozmiary od 0.4 mm × 0.4 mm, co czyni je praktycznie niewidocznymi). Znaczniki mogą mieć różnorodną postać - nalepki, żetonu, nitu, wałka itp.

Działanie systemu jest następujące - czytnik za pomocą nadajnika wytwarza zmienne pole elektromagnetyczne wokół anteny i dekoduje odpowiedzi znaczników. Znaczniki pasywne zasilane są za pomocą tego pola - po zgromadzeniu przez kondensator zawarty w strukturze znacznika wystarczającej ilości energii wysyłana jest odpowiedź.

Najdłużej wykorzystywana jest częstotliwość 125 kHz, pozwalająca na odczyt z odległości nie większej niż 0.5 m, ale bardziej skomplikowane systemy, umożliwiające np. zapis i odczyt informacji, pracują przy częstotliwości 13.56 MHz i zapewniają zasięg od metra do kilku metrów. Inne stosowane częstotliwości pracy - 868 do 956 MHz, 2.4 GHz, 5.8 GHz - zapewniają zasięg do kilku, a nawet kilkudziesięciu metrów.

Czytniki mogą być dodatkowo wyposażone w funkcję zwrotną, czyli zapisywanie do znaczników. Początki identyfikacji radiowej sięgają lat czterdziestych XX wieku, gdy pojawiły się urządzenia na bazie wykrywaczy metali. Pierwsze sklepowe systemy antykradzieżowe oparte o dekodowanie nalepki z obwodem rezonansowym lub systemy magneto-akustyczne wykorzystujące namagnesowane blaszki zaczęły funkcjonować od lat sześćdziesiątych XX wieku.

Pełna identyfikacja radiowa pojawiła się w latach siedemdziesiątych XX wieku, a pierwszym systemem ogólnie dostępnym był Tiris firmy Texas Instruments.